Water.... Heel veel water...

Na een minder goede nacht dan verwacht,  het bed is groter dan de pipowagen zowat, gaan we genieten van eitjes bij het ontbijt.
We durfden het niet aan die te vervoeren in de camper dus we kijken er naar uit.
Nou, ze smaakten prima, wat ook niet anders kon met uitzicht op de Falls natuurlijk.
Erna gaan we ons klaar maken voor de tocht der tochten, namelijk de boottocht met de Hornblower tot aan de watervallen.
Het is niet overdreven druk, alleen de inmiddels welbekende lading Aziaten, maar die zijn zo druk met selfies maken dat we die gewoon voorbij konden stekkeren.
We hadden een prima plek op het vooronder en ik was blij dat ik mijn eigen poncho aan had gedaan. Ron zijn regenjas met daaroverheen de poncho die je krijgt.
Dat is zo'n waardeloos dun ding dat alle kanten opwappert zodat je volgens mij gewoon zeiknat wordt en ook nog eens niks ziet omdat dat ding voor je ogen waait :-)
We hadden gelukkig ook nog een waterbestendige camera bij ons dus we konden onze mobiel en foto en film camera veilig in het hotel laten.
Met de funicular waren we afgedaald naar de boot en konden dus gelijk aan boord.
Tja, wat kan ik zeggen, het is gewoon echt overweldigend om die immense hoeveelheid water met donderend geraas naar beneden te zien en horen komen.
Bovendien is het als je naar het water beneden je kijkt of je in the perfect storm bent beland. Uiteraard voelt het of je in een regenbui van mega formaat bent beland.
Het was echt super en de perfecte afsluiting van een geweldige vakantie.

Morgen rustig de dag starten, wederom met eitjes, en dan vliegen we einde van de dag weer naar huis!!

Schadevrij... Bijna...

Vandaag gaan we de pipowagen inleveren, dat moet tussen 8 en 10 gebeuren en omdat we op een half uurtje rijden op de camping staan moet dat geen problemen opleveren.
Het heeft de hele nacht gegoten en ook de dag begint met regen. Maar na koffie en een douche is het net even droog en kan Ron voor de laatste keer gaan loskoppelen. Omdat de lucht er nog steeds dreigend uit ziet doet hij dat in z'n huisbroek en blote bast (bassie) zodat z'n kleren niet nat zouden worden.
Dat lijkt voorspoedig te verlopen tot ik een paar oerhollandse scheldwoorden voorbij hoor komen en Ron op een gegeven moment hoor zeggen Kijk nou Peet, dat heb ik weer. ##**/###.
Wat blijkt, de afvoerslang van de grey en black water tank (lees douche water en schijtzooi) koppel je aan een koppelstuk in de grond middels een soort schroefdop systeem. Nu was deze blijkbaar erg gaar en had Ron dus de aansluiting die op de grond zat meegetrokken en die zat dus muurvast aan onze afvoer slang (tja Ron, vast is vast hé),
En met geen mogelijkheid los te krijgen natuurlijk.
Nog even gekeken of er al iemand van de camping aanwezig was maar die begonnen pas om negen uur en wij wilden toch wel gaan rijden want het was inmiddels half negen.
Dus Ron de slang met koppelstuk van de camping afvoerput er nog aan in de camper gedaan en toen begonnen we aan het laatste ritje.
Nou maar goed dat we zijn gaan rijden want we sloten gelijk achteraan in de file en kwamen uiteindelijk om even half tien aan bij Canadream.
Daar werd de camper gecontroleerd maar blijkbaar zagen ze het koppelstuk niet dus de borg werd gelijk terug gestort.
Toen even moeten wachten tot de shuttle bus ons naar de auto verhuur op het vliegveld kon brengen.
Het was ondertussen nog steeds aan het regenen dus besloten we na de auto te hebben opgepikt om naar een outlet mall te gaan.
We bleken dezelfde auto te hebben als jo en peet dus dat was mooi, wist ron precies waar alles zat.
Vlak voor we bij de outlet kwamen kregen we nog even een rol beroerte toen de vrachtwagen met aanhanger voor ons de krappe bocht veel te snel nam en zijn aanhang er dus uit ging zwenken richting de auto's die in tegengestelde richting voor het stop licht stonden te wachten. Het ging echt maar net goed, en de man in de eerste auto voor het stoplicht had gewoon niks gemerkt omdat hij op zijn mobiel zat te turen achter het stuur!

Gelukkig was het bij de outlet mall net droog want het bleek er eentje in batavia stad stijl te zijn.
Even wat geshopt en toen richting ons hotel bij de Falls.
En wat een hotel het is!!
Echt een super uitzicht op de watervallen, beter kunnen we niet zitten.
Het is hier verder wel een circus, net las vegas.
We hebben eerst genoten van het uitzicht en toen zijn we heerlijk gaan eten bij de Sandstone Grillhouse.
Nu aan het genieten van een whisky bij de open haard, wat wil een mens nog meer :-)
Morgen gaan we kijken voor een boottoch

Ter aanvulling op de plaatjes.

Vandaag, dinsdags dus, de tweede dag richting Canada . Maar, nu was het gelukkig niet alleen maar reizen.
We waren in eerste instantie van plan om een kleine waterval nog te bezoeken in het Finger Lakes gebied waar we hadden overnacht.
Maar toen bedachten we dat dat natuurlijk een beetje onzinnig was en we beter vandaag de Amerikaanse kant van de niagara falls konden bekijken voor we de grens naar Canada weer over zouden steken.

Dus gingen we na het al grotendeels inpakken van de koffers op pad. Eerst naar het lokale donation center van the Salvation Army om de voor Jo en Peet meegenomen dekbedden en kussens af te geven en toen richting de Falls waar we na een trip van twee uur onze, door Ron inmiddels omgedoopte, Pipowagen op Goat island bij de Falls parkeerden. .

En echt alles zat mee, we hadden schitterend weer en het was helemaal niet overdreven druk. We hebben alle uitzichtpunten gedaan en dus de horseshoefalls, de american falls en de bridal veil falls gezien.
Eén kleine drie uur later zaten we hongerig maar zeer voldaan van een zeer late lunch te genieten in The Red Coach Inn. Met een heeeeeeeeeel erg lekkere chocolate cherry martini erbij :)

Foto's en filmpjes had ik al gepost.

Toen moesten we nog een uurtje rijden naar de camping en ook de grens over naar Canada. Daar zat ik een beetje mee in m'n maag want we hadden nog wat alcoholische versnaperingen aan boord waarmee we de toegestane hoeveelheid overschreden.
Lang erover tobben kon ik echter niet want we reden de Rainbow bridge over en stonden toen dus gewoon gelijk bij de grens.
Paspoort afgeven.
Wat vragen beantwoorden.
Stukje doorrijden.
Paspoort weer terug krijgen.
En hoppa weg waren we uit de USA.

Toen we richting de camping kwamen werden we op een gegeven moment ingehaald door een pick-up met daarachter een mega grote caravan die al de hele tijd had lopen bumper kleven. 

Blijkbaar vond hij dat het uitgelezen moment om in te halen maar dat was het totaal niet want het was precies voor een rotonde en neem maar van mij aan dat twee van die gevaartes naast elkaar niet gelijktijdig een rotonde driekwart rond kunnen rijden. 

Dus Ron moest vol in de remmen, en op de claxon, maar de beste kerel jakkerde stug door en nam ook precies alle afslagen die wij ook moesten hebben. 

Dus we waren er al van overtuigd dat hij op weg was naar dezelfde camping en dus hogelijk verbaasd zagen we hem de afslag van het camping terrein voorbij rijden. 

Eerlijk is eerlijk, we hebben even staan grinniken toen we hem toen wij al bij het kantoortje waar je je kon melden binnen stapten achter onze camper zagen parkeren. Hij had de afslag dus gemist. :-) 

Vervolgens duurde het ook best wel even eer alles voor ons was geregeld want de beste dame achter de balie was niet de vlotte dus hij liep enigzins, lees zeer, geïrriteerd te ijsberen achter ons. 

Uiteraard hebben we hem toen we het kantoor verlieten een very nice day gewenst. :D

En nu staan we op een camping vlakbij het inleverpunt waar we morgen de camper weer in gaan leveren.
Gelukkig zit het er nog niet helemaal op want we gaan vervolgens met een huurauto naar het Sheraton on the Falls hotel om nog twee nachtjes te verblijven en de canadese kant van de niagara falls te bewonderen.
Nog één nachtje in de pipowagen die we best wel gaan missen. Ook weer even wennen om normaal te praten tijdens het rijden ipv lichtelijk te schreeuwen om boven het rammelende serviesgoed uit te komen.
Oh, en vandaag ook zowaar weer wild gespot. Gisteren hadden we al heel veel dode hertjes langs de snelweg zien liggen en toen we er ineens eentje, een jonkie nog, langs de kant in de berm zagen staan zaten we echt een schietgebedje te doen dat hij niet de weg op zou lopen. Gelukkig deed hij dat niet.
En vandaag zagen we een coyote in het gras langs de snelweg zitten. Ook die bleef gelukkig rustig op z'n plek zitten.

Kortom. Het was weer een buitengewoon goede dag!!

Niagara falls

Omdat we in het restaurant mega goed internet hebben gooi ik alvast foto's en filmpjes erop van vandaag.
De Amerikaanse kant van de niagara falls.

Super korte...

BLOG

want vandaag was een reisdag. 's Morgens Jo en Peet gedag gezegd die via Concord naar het plaatsje Sandwich zouden reizen voor hun twee laatste nachtjes in de USA.
En voor ons stond er een lange rit op het programma want we moeten woensdag ochtend vroeg de camper weer inleveren in Toronto.
Vandaag het grootste stuk gereden, gelukkig met mooi weer, en morgen nog een trip van drie uur maar die onderbreken we dan om de Niagara Falls aan de Amerikaanse kant te bekijken.

Freedom..

Na wederom een prima nacht gingen we weer met de trein naar Boston.
Vandaag gingen we de Freedom Trail lopen. Deze 4 km lange, met rode bakstenen in het plaveisel gemarkeerde route leidt je langs alle hoogtepunten.
We starten de trail met koffie en wat shoppen :-)
Boston blijkt een super leuke stad te zijn met mooie gebouwen waarbij oud en nieuwbouw gezellig naast elkaar staan.
De hele trail wordt afgelegd waarbij Ron en Peet bij het eindpunt nog het monument van Bunker Hill beklimmen, een slordige 294 treden die ook nog eens vrij nutteloos bleken te zijn want boven liep je niet buiten en de kleine raampjes waren te vies om doorheen te kijken laat staan te fotograferen.

Omdat Jo en Ron heel graag Trinity Church wilden zien namen we vervolgens een uber daar naar toe en nadat we daar tig foto's van hadden genomen gingen we erna weer richting downtown lopen waar we vervolgens een uber namen richting het station en op hete kolen zaten omdat we de trein waarschijnlijk net zouden missen en de volgende pas goed twee uur later zou gaan.
Gelukkig liep in de auto het klokje 5 minuten voor en waren we nog net op tijd.
Weer bij de auto aangekomen kozen we ervoor om deze avond bij de Applebee's te eten. Dat bleek niet de beste keuze te zijn want er ging daar bij de bediening wel het één en ander mis. Gelukkig smaakte het prima ook al moesten we on-amerikaans lang wachten.
Nu op weg naar de camper voor onze laatste gezamenlijke nacht. Morgen beginnen wij aan de reis terug richting Canada en gaan Jo en Peet hier zich nog vermaken tot woensdag. Wat natuurlijk heel moeilijk gaat worden zonder ons :-)
Het waren in ieder geval weer supergezellige dagen!