Vandaag is het dan zo ver, na een korte nacht gaat om half vier de wekker. De planning is een snelle douche en bak koffie en dan via Hoofddorp waar we Max oppikken naar Schiphol. In de badkamer begin ik sterk te twijfelen over die douche want het is er zo koud dat ik er wel erg wakker van ga worden. Maar goed, toch maar wel want je weet immers niet wat voor een douche we in het hotel gaan treffen. Nou, ik ben er na de vlucht eens te meer van overtuigd dat het mensen verplicht zou moeten worden om te douchen voor ze in een vliegtuig stappen. Want we zitten super, heerlijk veel beenruimte, maar de meneer naast me heeft het volgens mij niet aangedurfd om de afgelopen weken te douchen. Echt een gruwelijke zweetlucht.
We proberen ons er zo veel mogelijk van af te sluiten en dat lukt het beste door een tukkie te doen. Dus een aantal tukkies, een EO film (breakthrough) en een lunch en snackie later landen we om 11 uur plaatselijke tijd op Toronto Airport. Mijn vest kan gelijk in de was maar dat moet wachten want we gaan na het afgeven van de koffers bij een bagage depot gelijk de stad in.
Dat gaat buitengewoon vlotjes, met af en toe een aanwijzing van een behulpzame Canadees. De trein brengt ons in een klein half uurtje naar union station en onderweg kan ik mooi de gereserveerde lunch van 02:15 vervroegen naar 01:15.
Precies op tijd melden we ons aan de voet van de Cn Tower om met een vaart van 30 km/u naar het restaurant 360 te zoeven voor een lunch. Ok, de lunch is niet voor niets maar aangezien de entree voor de Tower er dan bij zit is het ineens een koopje, en daar houden we wel van. Bovendien is het eten echt ontzettend lekker en het uitzicht afwisselend nihil (wolk) en super gaaf. We laten ons de bizon carpaccio en wapiti steak met pulled elk goed smaken en gaan vervolgens nog even thrill seeken op het glazen bodem platform. Doodeng op zo'n 350 meters hoogte.
Dan willen we eigenlijk nog een kleine stadswandeling doen en de zon laat zich ook zien. Maar helaas is dat van korte duur en lopen we ook nog eens de verkeerde kant op. Dus als het begint te miezeren en Google maps blijft zeggen dat we in Hellevoetsluis zijn ipv Toronto besluiten we dat het mooi is geweest voor vandaag, we zijn immers al zo'n 17 uur in de benen, en zelfs het station wordt onvindbaar maar gelukkig is de canadese oom agent die we om hulp vragen zo lief om ons voor re gaan tot we echt niet meer verkeerd kunnen gaan.
Met de trein weer terug naar get vliegveld, koffers oppikken en dan op zoek naar de shuttle bus van het hotel waar we nog maar weer wat eten, puur om wakker te blijven.
En nu is het bijna half acht plaatselijke tijd, half twee Nederlandse tijd en ben ik dus 22 uur op. Denk dat ik wel een lekker tukkie kan doen :-)
En morgen worden we ipv 's middags al lekker om 10:15 uur opgepikt door de camper verhuurder dus dat is mooi!
En dan gaat het avontuur pas echt beginnen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten